Witold Stypa - malarstwo

Współzależność elektronów przedstawianych jako zygzaki oraz fotonów przedstawianych jako fale - ich obraz zmienny i ze sobą złączony jest motywem powtarzającym się w każdym dziele. Riemanowskie matematyczne równanie dotyczące wielowymiarowej geometrii jest podstawą poszukiwania obrazu świata wielowymiarowego. W poszukiwaniu nowych przestrzeni wielką rolę odgrywa w jego pracach teoria inflacyjnych wszechświatów Andreja Lindego oraz Alana Gutha. Stypę nie interesują nowe kierunki artystyczne tylko regiony graniczne ludzkiej twórczości związanej z ewolucją postrzegania wymiarów świata fizycznego. Obrazy kreowane przez Stypę nie są żadnym rodzajem opowieści czy metafizyki, tylko impulsem optycznym do zastanowienia się nad niespójnym dla naszych oczu światem wielowymiarowym. Światy te powstają w naszym umyśle i przekształcają się ciągle budując nowe konstelacje form zgodnie z tym co zdołaliśmy już zapamiętać. Od kilku lat W. Stypa zajmuje się przestrzennym przedstawieniem tensora metrycznego Theodora Kaluzy. Ten ważny instrument matematyczny jest jego zdaniem niezwykle fascynującą inspiracją formalną. Poszukiwanie nowych form jest dla niego podstawą działania twórczego.